De steeds vernieuwende archeologie, Schagen
Een innovatieve wetenschap
Al sinds de Renaissance zijn wetenschappers bezig met de bestudering van de Oudheid. Eerst hielden ze zich bezig met de antieke literatuur, maar na de Grote Ontdekkingen kwamen daar de inzichten uit de etnografie bij, niet al snel gevolgd door de eerste kunsthistorische kennis. De Verlichting had haar invloed, de Romantiek eveneens. De negentiende eeuw zag het ontstaan van wetenschappelijke archeologie en rond 1900 ontstond ook een wetenschappelijke geschiedvorsing.
Steeds stond één vraag centraal: hoe kunnen we over een samenleving waarover we te weinig informatie hebben, méér te weten komen? Daarom ontwikkelden archeologen en andere onderzoekers voortdurend nieuwe methoden. Weinig wetenschappen zijn zo innovatief als de archeologie: er zijn voortdurend nieuwe technieken en nieuwe visies op het wetenschappelijk bedrijf, en tegenwoordig is er de inbedding in de infrastructuur en de samenwerking met de erfgoedsector.
Die vernieuwing gaat dus door. Niet alleen van de archeologie, ook die van de verwante vakgebieden. Er zijn nieuwe inzichten, maar belangrijker is dat er nieuwe soorten inzicht ontstaan. En daaraan is deze cursus gewijd.